Sade Yağ ile Sini Taraklığı Tarifi

🕙Hazırlanma Süresi: 1 Saat

👨‍👩‍👦‍👦Porsiyon: 4 Kişilik

🍽️Malzemeler:

1 kg taraklık et

2-3 kırmızı biber

2 adet domates

1 adet büyük soğan

1 baş sarımsak

1 çay bardağı sadeyağ

Tuz ve baharat

Sade Yağ

URFARM

undefined

🧑🏻‍🍳Hazırlanışı:

Etler parça parça tepsiye konulur. Domates, kırmızı biberle kuru soğan ve sarımsaklar ayıklanarak küçük küçük doğranır. Hepsi etin üstüne konularak, yağ, salça, tuz ve baharat ilave edilerek iyice yoğrulur. Üzerine bir bardak su ilave edilerek fırına gönderilir.

*Urfa ağzında ‘sinidaraklığı’ şeklinde söylenir. Sînî, farsça büyük tepsi demektir. Taraklık ise etin pirzola kısmını ifade eder

Sini Taraklığı Tarihçesi:

Sini Taraklığı, Türk mutfağında özellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde bilinen ve çokça tüketilen geleneksel bir yemektir. Adını, geniş bir bakır tepsi olan "sini"de pişirilmesinden alır. Bu yemek, özellikle Şanlıurfa, Gaziantep, Adıyaman ve çevresindeki şehirlerde, kalabalık aile yemeklerinde ve özel günlerde sofraların vazgeçilmezi olmuştur. "Taraklık," kuzu veya dana kaburga etinin sırt kısmına verilen addır ve bu kısım, kemiklerin arasındaki etli yapısı sayesinde oldukça lezzetli ve yumuşaktır.

Sini Taraklığı’nın kökeni, eski Osmanlı mutfağına kadar uzanır ve geleneksel pişirme teknikleriyle yapılır. Yörede, bu yemeğin pişirilmesinde genellikle bakır siniler ve odun fırınları kullanılır. Et, sininin ortasına yerleştirilir ve çevresine çeşitli sebzeler (domates, biber, patates gibi) dizilerek hem görünüş açısından zenginleştirilir hem de lezzet olarak bütünleşmesi sağlanır. Etin üzerine eklenen baharatlar ve tereyağı da, yemeğin kendine özgü aromatik lezzetini verir.

Sini Taraklığı, pişirme süreci boyunca etin kendi suyunu salması ve sinideki diğer malzemelerle kaynaşması ile tanınır. Bu yemek, bir yandan etin yumuşak ve sulu yapısını korurken, diğer yandan geleneksel odun fırınında ağır ağır pişerek yoğun bir lezzet kazanır. Günümüzde de Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde, özellikle kalabalık aile buluşmalarında ve bayram sofralarında hâlâ sıkça yapılır ve bölgenin gastronomi kültüründe özel bir yere sahiptir.